Klasycznie zdefiniowana psychologia religii polega na systematycznym stosowaniu metod psychologii i ram interpretacyjnych do badania ludzkich ekspresji religijnych. Różnorodność tematyki badawczej czyni tę dziedzinę naukową atrakcyjną zarówno dla biologicznie, społecznie, jak i humanistycznie zorientowanych badaczy związków pomiędzy religią a ludzką psyche. Paloutzian (2013) wskazując na najistotniejsze obszary badawcze psychologii religii, wymienia, między innymi: kwestie rozwoju religijnego, poznania, motywacji do religii i motywacje z niej wynikających, związki między religią a zdrowiem i chorobami psychicznymi i fizycznymi, emocjonalne wyrażanie własnej religijności, doświadczenia uważane za religijne, nadprzyrodzone lub święte, a także procesy wpływu społecznego pośredniczące w religijności. Do klasycznych zagadnień badawczych należą: przypisywanie znaczeń religijnych lub sakralnych, religijność i radzenie sobie; zmiany w obrębie religii, w kierunku do i od religii, duchowa przemiana, nawrócenie i dekonwersja. Do tego klasycznego już obrazu dziedziny należałoby dodać współczesne badania psychologiczne nad złożonymi zjawiskami psycho-kulturowymi wpływającymi na to, w jaki sposób ludzie przeżywają i używają religii do rozmaitych celów. W związku z powyższym, proponujemy sięgnąć w naszych refleksjach psychologicznych do związków pomiędzy migracją, przemocą i terrorem a religiami oraz wynikającą z nich traumą, zarówno „leczoną”, jak i stymulowaną religijnie. Zachęcamy do dyskusji fenomenu nowych ruchów religijnych, duchowości czy ateizmu. Proponowane zagadnienia do dyskusji w sekcji:

1/ religijność

2/ doświadczenia (uważane za) religijne

3/ procesy tworzenia i zawiadywania przekonaniami religijnymi

4/ percepcja i wyobraźnia religijna

5/ religie, emocje, motywacje

6/ konwersja religijna 

7/ migracje i religie

8/ religie i przemoc 

9/ religie i trauma

10/ religie a patologie indywidualne i grupowe

11/ psychologia nowych ruchów religijnych

12/ psychologia duchowości

13/ psychologia ateizmu